Kennismaking met Wilskracht
Hofstade
Het was Albert Mertens, eigenaar van een weide op de Molenkouter die zijn pachter Michel Coppens er kon van overtuigen, dit stuk weiland te laten gebruiken
als voetbalveld..
Na het samenstellen van een competent bestuur van vijf personen konden we van start gaan en aansluiten bij de Belgische Voetbalbond. Voor de kleuren
van de uitrusting viel de keuze op blauw-wit en de club kreeg als doopnaam ‘Wilskracht Hofstade’. De officiële stichtingsdatum, door de club opgegeven aan de Belgische Voetbalbond is:
3 april 1953. We kregen het stamnummer 5.648 toebedeeld. Daar het terrein gelegen was in de onmiddellijke omgeving van café ‘De Keizer’, werd deze aloude ‘afspanning’ het
stamlokaal.
Men kan moeilijk van een kampioenstitel spreken in het seizoen 1953-’54. Want we
waren nauwelijks aangesloten bij de K.B.V.B. als we tot onze verbazing mochten vaststellen dat we als eerste eindigden in het klassement van de 3e bijzondere – reeks E.
We moeten er eerlijkheidshalve wel aan toevoegen dat we in dat seizoen uitkwamen tegen de reserve-elftallen van de ploegen van deze reeks. Het eerste jaar maakten er 26 spelers
deel uit van onze club die allen tot dit puike resultaat hebben bijgedragen. Daarom willen we ook deze spelers van het eerste uur in onze hulde betrekken. Hierna volgen de
namen:
Oscar De Schepper, Antoine Develder, Roger Bullimore, Louis Blondeel, Louis De Moor, Jozef Borreman, Pierre Cornelis, Hubert
Galle, Kamiel Maesschalck, Herman D’Haese, Joris of Georges Van Malderen, Jan Joos, Jozef De Grauwe, Jan Joos, François D’Hondt, Roger De Paepe, W. Peleman, Armand De Smet,
Alfred D’Haeseleer, Willy Janssens, Theodoor Veldeman, Philemon Van Gijseghem, Rudolf Beckers, Paul Blondeel, Etienne Cornelis en Pierre Van Neck.
Verder verloop
Oscar De Schepper schreef
trots over die periode: “We boekten behoorlijke resultaten en kregen bijgevolg soms meer dan 300 toeschouwers op onze thuismatchen”.
De club leefde en groeide uit tot een volwaardige vereniging die een meer uitgebreide leiding noodzakelijk maakte, zodat het bestuur in
het seizoen 1955-‘56 er als volgt uitzag:
Arnold Callebaut (ere-voorz.), Oscar De Schepper (voorz.), Paul Van Malderen (o.-voorz.), Roger De Paepe
(secretaris), Leopold Wauters (hulp-secretaris), Antoine Develder (schatbewaarder), Victor Cornelis (chef-uitrustingen), Albert Mertens (chef-terrein), Jozef
Blanckaert (materiaaloverste). Commissarissen: Gaston De Smet, Henri Blondeel, Maurice De Smet, Jean Possemiers, Cyriel Van Cauter, Marcel De Cock, Gaston
Dierickx, Petrus Moens, Alfons De Ridder en Frans Cornu.
Een heel bijzondere gebeurtenis
Door onteigeningen werden we in 1970 verplicht onze terreinen
aan ‘De Keizer’ te verlaten en de club kreeg een nieuw stadion gelegen op ‘Steenberg’. Maar, de spoedig te klein geworden infrastructuur werd enkele jaren
later door een nieuw en ruim sportcomplex vervangen. Het was toen een van de modernste inrichtingen in de lagere afdelingen die beantwoordde aan de nieuwe
noden met inbegrip van feestzaal en ruime kantine.
Een eerste maal kampioen
Zoals velen zich ongetwijfeld nog zullen herinneren speelde S.C.W. Hofstade in het seizoen 1975-1976 kampioen en steeg van
4e naar 3e provinciale. De resultaten van de seizoenen tussen het beginjaar en deze kampioenstitel mochten gezien worden, daar we
vijfmaal een eervolle tweede plaats veroverden. Hierna volgen de namen van de spelers die de eerste echte kampioenstitel hielpen behalen: Doel:
Snauwaert René – Van Gijsegem Erik. Achterspelers: Lissens John (trainer), Paerewijck Julien (kapitein) De Ridder Gilbert en Van Geert
Frans.
Middenspelers: Roeland Frans, Guns Louis, Roels André en Van Kerkhove Jaak.
Voorspelers: Vergeylen Ronald, Graziano Salvatore, Roels
Hendrik, Van den Brempt Rudy en Van Limbergen Marc.
Met deze ploeg behaalde Wilskracht 46 punten, scoorde 69 maal en
incasseerde slechts 12 tegendoelpunten. Ze wonnen 20 matchen, speelden 6 keer gelijk en verloren geen enkele
match!
De overige
kampioenstitels
Wilskracht Hofstade zou nog
tweemaal kampioen spelen. Maar reeds in 1958-‘59 mocht er echter ook een beetje gevierd worden. Reden daartoe was de 2e plaats
die toen werd behaald, waardoor we een reeks hoger mochten aantreden, want er waren twee stijgers dat jaar. Nadien volgden er enkele jaren
van ups en downs, van goede klasseringen tot minder goede en zelfs dalingen.
Maar het kampioengebeuren werd
herhaald in het seizoen 1984-‘85 (van vierde naar derde provinciale). En het jaar daarop in 1985-‘86 was het weer prijs en mochten we
onze intrede doen in 2e provinciale.
Maar het kan verkeren
natuurlijk…..Weer volgden enkele jaren van mindere en dan weer betere resultaten, maar de grote successen bleven uit. Maar na
enkele jaren was het weer eens gelukt, want op zondag 27 april 2003 mocht er eindelijk na de ‘thriller-match’ tegen Denderleeuw,
weer worden gevierd! We zijn voor de vierde keer sedert de oprichting van de club kampioen geworden. En dan nog in het jaar van
het vijftigjarig bestaan.
Neveninformatie
Hierna volgen in chronologische volgorde de namen van de
voorzitters, de secretarissen en de trainers die onze club tot op de dag van vandaag hebben gekend, maar ook deze van de
cantinières en hun echtgenoten die gedurende al die jaren onafgebroken getrouw op post waren om de hongerige magen te
spijzen en vooral de dorstige kelen te laven.
De voorzitters: Oscar
De Schepper (de allereerste president), Kamiel De Smet, Gaston De Pero, Geert D’Haese en Erik Van
Gysegem.
De secretarissen:
Roger De Paepe (de eerste in de rij), Leopold Wauters, Gaston De Smedt, Ghislain Becqué, Erik Van Gijsegem, Robert
Meuleman, Patrick De Mol, Nadine Van den Borre en Yves Bruylandt onze huidige gerechtelijke
correspondent.
De trainers:
Louis De Moor (die er bij de stichting reeds bij was), Albert Hervent, Marcel Brisard, Willy De Vos, Jozef Van
der Jeught, John Lissens, Julien Paerewijck, Willy Aerts, Charly Van de Perre, Johan Boskamp, Stefaan Smith,
Julien Geldhof, Rudy Haleydt, Robert De Bruck, François Sneykers, LucVan den Steen, Rik Van Boven, Freddy
Haegens, Mark Verbrugghe, Glenn Geeraerts, Edmond Boone, Eddy Van de Voorde, Emiel Thienpondt, Geert Van Roy,
Ronny Janssens, André Moreels, Werner Quipor en Ghunter Perreman, Jerry De Reuse, Eddy Steenhout, Pieter
Eeckhout, Thierry De Jonghe en huidige trainer Hanno Poep.
De voorzitters of coördinators van de jeugdelftallen:
Albert Meuleman, Erik Van Gijsegem en Hugo De Rick.
De kantine houders: Maurits D’Haese en Josephine Paerewijck, Herman en Stella
Schockaert, Kamiel en Emilienne Van Nuffel, Roger en Maria Lievens, Willy en Rita Siccard, Maurits en
Fabienne Everaert, Hilde Bambust en Myriam Droessaert.
Het bestuur van K.S.C.W. Wilskracht Hofstade blijft hopen dat de inwoners van hun
gemeente zouden inzien dat deze club opgericht werd met de bedoeling hun kinderen - de jeugd van
dit dorp - een degelijke club met aangepaste sportinfrastructuur aan te bieden tot voldoening van
iedereen. Het is prachtig om te zien hoe de jongeren door hun inzet leren voetballen en door soms
harde trainingen uitgroeien tot flinke, stevige atleten. Dit alles gebeurt dan ook onder leiding
van bekwame trainers die hen tevens de regels van de sportiviteit bijbrengen.
En er zijn hier, zoals in elke voetbalploeg trouwens, een aantal bijzondere
figuren de revue gepasseerd! Het mag gezegd, er waren markante persoonlijkheden
bij. We
denken hierbij aan Johan Boskamp (inderdaad de grote Jan van R.W.D.M. en Anderlecht, die hier
in het seizoen 1982-‘83 als trainer fungeerde), Rudy Haleydt (de ex-speler van Eendracht Aalst,
Waregem en Lokeren) die hier eveneens in 1984-‘85 als speler-trainer bij onze club is gekomen
en die onze club op twee jaar tijd van 4e naar 2e provinciale
bracht.We mogen ook niet voorbijgaan aan de persoon van Geert Van Roy, de gewezen
trainer bij Eendracht Aalst die hier in 1999 in dezelfde hoedanigheid het roer in handen had.
Ook de namen van sommige bijzondere spelers zullen velen zich nog herinneren. Zoals deze van
Ronald Vergeylen, een klasbak van bij ons die ook nog andere horizonten heeft opgezocht
(Merchtem – 3e Nationale). Louis Nevens, die reeds zijn klasse bewezen had bij
Eendracht Aalst en F.C Denderleeuw en die één van de uitblinkers was in 1985-‘86 bij het
behalen van de titel. Axel Vergeylen die na een seizoen pre-miniem reeds werd opgemerkt door
Anderlecht waar hij in 1989 dan ook naartoe is getrokken. We denken aan Koen Schockaert, een
product van bij ons die reeds op 16-jarige leeftijd naar Lokeren werd getransfereerd en nadien
bij Club Brugge terecht is gekomen en nog anderen wiens namen jullie zeker niet onbekend zijn.
Zoals Luc Van Hauwermeiren o.m. die reeds als jongere speler snel door
Eendracht Aalst werd opgemerkt en werd ingelijfd door deze club. Er zijn ook nog zovele andere
verdienstelijke spelers die we helaas, binnen dit kort bestek niet kunnen
citeren.
We willen toch niet nalaten eventjes iemand met een bijzondere staat van
dienst in de kijker te zetten, nl. Julien Paerewijck (beter gekend als de ‘Luts’).
Het is inderdaad de persoon die na een rijkgevulde carrière als speler (meer bepaald van
1959 tot 1976 onafgebroken in het eerste elftal en jaren kapitein van de ploeg), zich
sedertdien reeds jarenlang en op onafgebroken wijze ten dienste heeft gesteld van de club
en zowat het manusje van alles was en is. Van trainer van het eerste elftal tot trainer bij
de jongeren. Maar tot op de dag van vandaag neemt hij ook het maaien van het gras, het
kalken van de lijnen, het onderhoud van het materiaal, het ophangen van de netten, enz. op
zich. We willen hem zeker een speciale plaats toekennen bij de meest verdienstelijke
clubleden en hem een voorbeeld noemen voor de jongeren.
Koninklijke Sportclub Wilskracht Hofstade treedt in competitie met een
flink aantal ploegen. We spreken over de 1ste ploeg, de reserveploeg en
zondagochtendploeg, U17,U15, U13,U12, U11,U10, U9, U8, U7 en U6.
Tot besluit
Links bovenaan Gustaaf ernaast de trainer Willy Aerts dan John Peynsaert, Erik Van Gysegem, Gordon De Bruyn, Bernard V D Broecke, Luc De Man, Dirk De Muynck, Jan Van Sinay. Zittend: links Dirk De Man, Hendrik Roels, Jan Geeroms, Jozef Bessems, Dirk Geeroms, Erland De Witte en Guy De Muynck.